174.Błogosławieństwo pracy

Wreszcie znów słońce. Piątek gdzieś mi przeleciał niezauważenie. Fakt, że jak się wychodzi z pracy jako ostatni, po 17. to jakoś większosć dania zagospodarowana, ale troszkę dziwnie się czuję - że już tak późno. Małolaty na poły zmęczone, na poły zdemotywowane, na lekcjach jawnie olewają pracę i nauczyciela, zajęte smartfonami, grami, słuchaniem muzyki, wgapianiem się w fejsa itp. 

Dyrekcja w fazie intelektualnej ze swoimi bezcennymi przemyśleniami na temat objawów i diagnoz obniżania przez nas lotów. Trafnością i powiązaniem z rzeczywistością przypominają jako żywo tłumaczenia z czasów nieboszczki komuny, iż w sklepach nie ma towaru tylko dlatego, że spekulanci go wykupują.

Koleżanka załamana sprawdzianem rocznym, a ściślej jego wynikami, zwłaszcza w kontekście wchodzącego w przyszłym roku rozszerzenia. Cóż, ja się już dawno nauczyłem, a właściwie - uczniowie mnie nauczyli, że robienie sprawdzianów rocznych jest praktyką szkodliwą i niezdrową, mogącą ucieszyć jedynie psychoterapeutę nauczyciela, który zyska dzięki nim pewność zatrudnienia jeszcze przez czas jakiś. W sytuacji, kiedy uczniowie po 1-2 tygodniach od zwykłego sprawdzianu nie pamiętają już podstawowych danych, oczekiwanie że będą na sprawdzianie rocznym pamiętać informacje sprzed kilku miesięcy jest doprawdy rozbrajająco naiwne.

A ja odczuwam błogosławieństwo pracy - pozwala choć na trochę zapomnieć o sobie.

Aaa, byłbym zapomniał - wreszcie MEN & IBE opublikowali raport na temat badania czasu pracy polskich nauczycieli. Wyjaśniło się, czemu jakoś tak cicho o tych badaniach się zrobiło, czemu pożal się Boże minister oświaty jakoś tak półgębkiem mało wiarygodnie bąkała pytana o losy raportu, bądź czemu ex-minister Wittbrodt jeszcze przed opublikowaniem raportu ogłosił, że jest niewiarygodny, bo metodologia badań byłą niewłaściwa.
Ano się okazało, że wyniki wyszły inne niż, jak się wydaje, samorządy i MEN oczekiwały. Wyszły wyższe. Mianowcie okazało się, że ten leń i obibok polski nauczyciel zatrudniony nominalnie w wymiarze 40 godzin tygodniowo, faktycznie pracuje 46 godzin. Można się spodziewać, że teraz jedni będą udawać że żadnego raportu i badań nie było, gdy inni zaś - że badanie było do luftu, bo przecież oni wiedzą lepiej jak jest, a skoro badania tego nie potwierdzają, to jest to oczywisty dowód na ich wadliwość. Bo nikt nam nie wmówi, że białe jest białe!