303.Ryby w akwarium a dzieci zamknąć

W kwestii Pierwszego Dnia Wiosny od ładnych już kilku lat panuje moda na instytucjonalizację anarchii, tzn. organizowanie dzieciom i młodzieży rozrywki w szkole, żeby nie uciekały na wagary.

W istocie chodzi wyłącznie o zatrzymanie uczniów w szkole, ale jednocześnie nie ma się odwagi powiedzieć jasno, że obowiązuje nauka, a wagary to na własną odpowiedzialność, za co będą konsekwencje. Więc bawimy się w pozory: robimy kilka lekcji, a potem szkolną imprezę, ze skrupulatnie pozamykanymi drzwiami żeby nikt się nie wymknął. 

Wbrew oficjalnym deklaracjom wcale nie chodzi o dobro czy bezpieczeństwo młodzieży, tylko o zabezpieczenie siebie - zarządzających oświatą (od gmin i kuratoriów po szkoły), przed zarzutami społeczeństwa, że komuś gdzieś coś się stało. Bo stać się nie może. Tworzymy sobie iluzję - świat w którym mamy wszystko pod kontrolą, na wszelkie niebezpieczeństwa jesteśmy przygotowani, żadne zagrożenie nas nie zaskoczy. A jak to zrobić? W sposób jedyny możliwy, a jednocześnie swojski i bliski każdemu urzędnikowi: zabezpieczyć tyłki papierkiem, tzn. procedurą, zarządzeniem, okólnikiem, poleceniem. Kluczowe jest, by wskazywały odpowiedzialnych za wykonanie, na których będzie można zrzucić odpowiedzialność w razie jakichkolwiek pretensji, a jednocześnie wykazać się gorliwą aktywnością odwracającą uwagę krytyków. 

To zresztą jedna z odsłon naszej narodowej gry "Podrzuć frajerowi". Szukamy kogoś komu moglibyśmy podrzucić jakieś nasze zadanie i domagać się by należycie się nim zajął. W razie oporu mamy prawo poddać go totalnej krytyce domagając się od społeczeństwa poparcia naszej akcji. 

Dzień Wagarowicza mógłby być czasem, kiedy młodzi ludzie uczą się czegoś o życiu: dokonujesz wyboru, łamiesz zasady, ponosisz tego konsekwencje. Jakie konsekwencje? To znowu zależy od ciebie - jeśli tylko zerwałeś się ze szkoły to tylko szkolne, plus ewentualnie domowe od mądrych rodziców. Jeśli jednak ponadto na zrywie zrobiłeś coś głupiego, niebezpiecznego, to konsekwencje mogą być o wiele poważniejsze, także dla twojego zdrowia i życia. Skorzystaj z okazji i pomyśl nad sobą, nad życiem, nad wyborami jakich dokonujesz.

Ale dorośli mają w gruncie rzeczy gdzieś uczenie nastolatka życia. Pod fałszywym pretekstem opieki i troski starają się go upupić, zamknąć i ubezwłasnowolnić, zadecydować za niego, narzucić mu gotowe szablony postępowania. Rządzi nimi egoizm i nieliczenie się z drugim człowiekiem, lecz ubierają to we wzniosłe szaty. To po prostu brak szacunku dla drugiego człowieka i jego wolności, a więc także dla jego wyborów. Charakterystyczne dla tej postawy jest wytaczanie w tym momencie dyskursu armaty "Pan lansujesz 'Róbta co chceta'!" Nie, między permisywizmem a zniewoleniem jest szerokie pole mądrego wychowywania. Tylko autorytarni głupcy i egoiści wolą je utożsamiać ze swoim dyktatem.