645.Powrót komuny

Odchorowuję (w dosłownym sensie) poranne niusy z nocnych obrad Sejmu. Nie wiem już co gorsze: czy to że rządzi nami człowiek obłąkany i opętany nienawiścią, czy to że tak wielu go wychwala lub przynajmniej akceptuje, czy też to że z premedytacją niszczy się nasze związki z cywilizacją europejską i spycha w kierunku azjatyckiej dyktatury?

Doskonale to ujął Karol Modzelewski: była komuna czerwona, teraz wraca czarna. Ja bym może powiedział, że nie tyle czarna, a biało-czerwona. Bo ten katolicyzm to tylko taki ideologiczny parawan, analogiczny do komunizmu za Gierka i Jaruzela, w którego już nikt liczący się z ekipy władzy nie wierzył i nie traktował poważnie. A w rzeczywistości chodzi o nieskrępowaną niczym władzę w naszym plemieniu.

Zbudowano mit, że prawie wszyscy chcieli upadku komuny, demokracji i wstąpienia do Unii. Uczniowie robili wielkie oczy, kiedy pokazywałem im frekwencję w wyborach do Sejmu w latach 80. i 90. Więcej niż 1/3 naszego społeczeństwa nie chciała i nie akceptowała zmian po 1988 r. Im dobrze, swojsko było w PRL, kiedy było wiadomo kto jest u władzy, jak się do niej dostać, jak załatwić co tam trzeba, jak się ustawić do robienia kariery itp. Świat był czytelny i przewidywalny i przez to pewny. Demokracja oznacza, że co wybory to trzeba by się go na nowo uczyć - komu dać, komu nie dać, z kim trzymać, na kogo stawiać, pod kogo się podczepić, żeby ciągnął w górę... Od XVI w. nasze społeczeństwo było budowane na osnowie klientelizmu, z krótkim przerywnikiem zaborów, choć właściwie w rosyjskim przetrwał, tylko w nieco zmienionej formie. Wiadomo było: kto jest patronem, co musisz zrobić żeby być klientem i co możesz z tego mieć. Jak się właściwie ustawisz, to na całe życie jesteś ustawiony.

1989 rok oznaczał zaburzenie tej prostej i czytelnej struktury społecznej. Jak tu się ustawić, kiedy co i rusz nowe wybory i nowi ludzie u władzy? Kto może być patronem? Jak długo uciągnie? Jak tu karierę, czy choćby pomyślność życiową na takim zmienym gruncie budować? 

Dla wielu ludzi ten nowy świat jest tak obcy, że często nawet nie potrafią określić dokładniej co im nie pasuje, lecz wiedzą i czują że on nie jest ich. Dla nich to co się dzieje teraz to prawdziwe "dobra zmiana", a ci którzy się jej przeciwstawiają to samo zło, nie mające żadnych praw. 

Dobrze ilustruje tę mentalność wypowiedź pisowskiego eks-senatora i obecnego członka Trybunału Stanu Piotra Andrzejewskiego - prawnika, człowieka wykształconego i, wydawałoby się, kulturalnego: "opozycja to jest zorganizowana grupa przestępcza" i "tylko wielkiemu miłosierdziu tych, którzy rządzą, Jarosława Kaczyńskiego i chęci utrzymania stabilnego państwa i prawa w Polsce, zawdzięczamy to, że ta grupa, która może nosić charakter grupy zorganizowanej przestępczości, nie jest postawiona w stan oskarżenia". To znakomita ilustracja przerażającej mentalności antydemokraty, człowieka dla którego ci co się z nim nie zgadzają, co mają inną wizję cywilizacyjną Polski są przestępcami, których należałoby uwięzić. Do tego oszałamia poziom zakłamania człowieka płynnie stwierdzającego wolę utrzymania stabilnego prawa w Polsce przez ekipę, która to prawo właśnie gwałci i rujnuje. Właściwie to chyba nawet nie zakłamanie, tylko kompletne zaburzenie postrzegania rzeczywistości i swojego działania. Wreszcie wychodzi instrumentalne pojmowanie prawa: skoro to przestępcy, to należałoby ich poddać prawu, a tu okazuje się, że decyduje wola decydenta, to od niej zależy czy ktoś poniesie konsekwencje swoich czynów, czy nie. Przestępcą jest ten, kto się nie podoba władzy, a nie ten kto popełnił przestępstwo.