Samotny w mej małej celi,

samotny jak ona sama,

samotny idę do świata,

samotny stamtąd powrócę.

piątek, 30 stycznia 2015

392.Refleksje na koniec stycznia

 Ferie, ferie i po feriach. Odfajkowałem w ich trakcie kolejny rok tej bezużytecznej wegetacji. Schwester, napotkana tego dnia na mieście, nie omieszkała mi przypomnieć który to już. Abstrakcyjna ta liczba... nie czuję żadnego jej związku z tym jak się czuję. Oczywiście, jeśli nie liczyć faktu przejścia na emeryturę i wypatrywania już tylko szczupłej postaci w czarnej szacie, która zagadnie bezdennym głosem: WITAJ, CZEKAŁEM NA CIEBIE*)! Ja zaś będę mógł  westchnąć: "A ja na ciebie! Tyle lat się męczyłem! Nie mogłeś, do kurwy nędzy! pofatygować się wcześniej?!"
___________________________________
*) vide: Pratchett.

2 komentarze:

  1. Niech smutek zniknie w górskim potoku,
    by radość kwitła jak róża co roku.
    Wszystkiego NAJ… :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ach, zniknąć-by w górskim potoku,
      By spokój na resztę mieć roków.
      :-P
      Za dobre słowo i życzliwość - dziękuję!

      Usuń