Samotny w mej małej celi,

samotny jak ona sama,

samotny idę do świata,

samotny stamtąd powrócę.

środa, 29 sierpnia 2012

38.Upiory

To straszne co nieopanowany lęk może zrobić z człowiekiem. Tolkienowskie Pierścienie Władzy interpretujemy zwykle w kontekście zaspokojenia żądzy: władzy, dominacji, siły, kontroli, ale zapominamy przy tym, że był i drugi motyw. Zwłaszcza u ludzi ("śmierci podległych") silny - lęk. Lęk przed zestarzeniem, słabością, zdominowaniem, bezradnością, zranieniem. Upiory Pierścienia (Nazgûle) to ofiary nie tylko swojej żądzy władzy, ale i swoich lęków. To dramatyczne ukazanie ludzi, którzy ulegli swoim lękom. Ofiary tym bardziej przewrotne, że najpewniej nie zdające sobie sprawy z tego, że popchnął ich do tego wyboru lęk, a nie wzniosłe pragnienia władzy, siły, może działania dla dobra ludzkości. Człowiek, który pozwolił żeby zawładnęły nim lęki staje się Upiorem, człowiekiem nie żyjącym pełnią życia, zawieszonym między życiem a śmiercią, gdyż przez te trawiące go lęki po kawałeczku umiera każdego dnia. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz