758.Tęsknota za waleniem w pysk

I już nowy tydzionek rozpoczęty. Miniony już odszedł do historii. I tak całe życie mija niepostrzeżenie. Szkoda, że i tak za wolno.

Na tratwie szanowni klienci jacyś nieogarnięci, rozlaźli i  rozgadani tak, że szału można dostać; jakby po 2 tygodniach, a nie po 2 dniach wolnego przyszli.

Koleżanka spod prawej ściany na moją uwagę (wiem, wiem, durnowaty-m, że w ogóle gębę otwierał), że ostatnie poczynania naszych oficjeli na odcinku "żydowskim" to pasmo najdelikatniej ujmując nieudolności wygłosiła surowo: "Ale wielu uważa, że w końcu należało im dać w pysk!" Mogłem tylko westchnąć, jaka to szkoda, że robią to tak, iż rykoszetem walą w nasz. Pysk, znaczy. Nie dotarło; mam wrażenie, że satysfakcja z przywalania żydom przesłania w tym momencie takim ludziom wszystko inne. 

Muszę niewątpliwie być tępym jak nieszczęście, bo wciąż zadziwia mnie taka umysłowość - w naszym pięknym i biednym kraju przecież powszechnie spotykana. Jeśli sądzicie, drodzy PT Czytelnicy, że to przekleństwo prowincji, muszę z przykrością Was powiadomić, że jesteście w błędzie. Otóż, w środku Syreniego Grodu, tu zrodzone okazy takiej mentalności gniazdują także. Prawda, że korzenie wiejskie bliskie bardzo, ale jednak miejsce urodzenia: STOLICA.

Mam też pewne wrażenie, że tacy miłośnicy przywracania naszemu  narodowi należnej mu godności, przypominają jako żywo, Janusza z Pipidówki, który uważa że skoro umie przywalić w domu żonie i gówniarzom, a na dyskotece pętakom jakimś też przyłoży, to spokojnie mistrza MMA sklepie, bo co mu jakaś taka wydepilowana ciota podskoczy? No i efekt jest nietrudny do przewidzenia - przynajmniej dla tych mających mózg.